Kışı Yolcularken

Güneş yüzünü göstermeye başladı ve bu sıralar ailecek bahar hazırlıkları içerisindeyiz. Ekilecek sebzeler, çiçekler, toparlanacak bahçe, çatı katına kaldırılacak eşyalar, kıyafetler derken birkaç haftadır tatlı bir telaş içindeyiz. Kendimi bildim bileli bir "ev insanı" olduğum için sonbahar ve kış mevsimleri benim için hep bir adım öndedir; ama işte insan yine de ilkbahara katiyen karşı koyamıyor. Kısa kollu bir elbiseyi üzerinize geçirip de üşümediğinizi fark ettiğiniz o an, meyve ağaçlarındaki küçük pembe-beyaz çiçekleri gördüğünüz o gün her şey bambaşka oluyor.

Leylâ da doğadaki bu değişime karşı fazlasıyla ilgili. Bahçede ne zaman açmış bir çiçek görse, "Bu bahar olmuş anne" diyerek bana getiriyor. :)