Orman Kız Oldum Ben!

Leylâ iki yaşına girmek üzere ve kendisinden bahsederken sosis diyor. Bu sosis işinde oynamaktan çok keyif aldığımız "Kaçma benden sosis!" oyunu etkili oldu, yoksa bu yaşa dek hayatında sosis görmüş bile değil. (Çılgın ev partileri hariç!) Kovalanan sosis, kahkahalar atarak yatak başına tırmanır ve yakalanmayı bekler. Yakalanınca "Yalalandın!" diye bağırır ve hoop kendini yatağa bırakır. Sonra bu eylemler tekrarlanır. Oyunumuz bu ve normalde iki dakika sürecek giyinme seansları bu oyun yüzünden epeyce uzuyor.

Sosis, bugün ilk defa sosis dışında bir şey olmak istedi. Sarmaşık dalları, çam ve holly berry yapraklarıyla süslediğimiz bu tacı ilk başta takmak istemedi - Holly berry yaprakları kafasına battı! Sonra yaprakları azaltıp yükselttikten sonra rahatsızlığı geçti ve aynaya bakmak istedi. Tiz bir sesle çığlık atarcasına "Orman kız oldum ben!" dedi ve heyecanla odanın ortasından dönmeye başladı. Elime fotoğraf makinesini ne ara aldım, bilmiyorum. Leylâ'cığımı poz vermeye ikna etmek çok kolay; fakat henüz nasıl poz vereceği konusunda kafası karışık. :) Poz vermeyi gözlerini açıp kapamak zannettiği de oluyor, bazen de bir bakıyorum, karşımda kasım kasım kasılıyor. En güzeli orman kızı doğal ortamında fotoğraflamak diyerek işe koyuldum ve onu bu kez pencerenin kenarında, nefis bir kış güneşi altında yakaladım.